مشخصه اختلالات یادگیری در کودک یا نوجوان عدم پیشرفت تحصیلی در زمینه خواندن، بیان نوشتاری یا ریاضیات در مقایسه با توانایی هوش کلی کودک است. برای کودکان دچار اختلالات یادگیری اغلب دشوار است پا به پای همسالانشان در برخی موضوعات تحصیلی پیش روند، اما در سایر موضوعات و مواد درسی عملکرد خوبی دارند.اختلالات یادگیری سبب می شوند پیشرفت کودک کمتر از حد مورد انتظار براساس توان بالقوه و فرصت های آموزشی باشد.
اختلالات یادگیری حداقل ۵ درصد کودکان سنین مدرسه را مبتلا میکنند.
متن بازنگری شده DSM-IV 4 طبقه تشخیصی را بیان کرده است که شامل اختلال خواندن، اختلال ریاضیات، اختلال بیان نوشتاری و اختلال یادگیری نامعین((NOS است. ملاکهای DSM-IV-TRبرای اختلالات یادگیری مستلزک آن است که بین میزان پیشرفت و IQ آنها تفاوت چشمگیری وجود داشته باشد و پیشرفت فرد در مقایسه با اکثر کودکان همسن خود به میزان چشمگیری ضعیف باشد.
اختلالات یادگیری اغلب سبب می شوند موفقیت در تحصیل برای کودک عذابآور شود و در برخی موارد منجر به دلسردی، عزت نفس پایین، سرخوردگی مزمن و روابط ضعیف با همسالان میشوند.اختلالات یادگیری به میزانی بیش از حد متوسط با خطر انواع اختلالات همزمان از جمله اختلال کمتوجهی/بیش فعالی((ADHD، اختلالات ارتباط، اختلالات سلوک(conduct disorder) و اختلالات افسردگی همراهند. در نوجوانان دچار اختلالات یادگیری میزان ترک تحصیل ۵/۱ برابر است و به ۴۰ درصد بالغ میشوند.
استعداد ژنتیکی، ضایعه پریناتال، اختلالات عصبی و سایر اختلالات طبی ممکن است در بروز اختلالات یادگیری نقش داشته باشند، اما بسیاری از کودکان و نوجوانان دچار اختلالات یادگیری واجد هیچ عامل خطرساز خاصی نیستند.
